"पुरानो डायरी पल्टाउदा "

J लक्ष्मी राई  

आशमा छन् बिस्थापित रेशम गिरीका परिवार

   ११ वर्ष भईसकेको छ । रेशम गिरी आफ्नो जन्मथलो सल्यान जिल्लाको कालागाँउबाट विस्थापित भएका । हाल उनि बाँके जिल्लाको रझेना गा. वि. स. ४ को शक्तिनगरमा बसोबास गर्दै आईरहेका छन् ।

   गाँउका सम्पन्न परिवार तथा नेपाली कांग्रेसका सत्रिय कार्यकर्ता भएकै कारणले २०५२ सालबाटै ने.क.पा. माओवादीका कार्यकर्ताले विभिन्न किसिमका राजनैतिक पूर्वाग्रह राखी धम्की दिदै आएका थिए । त्यस ताका मोओवादीको गतिबिधि बिशेष गरेर गाँउका जमिन्दार, शोषकी तथा कांग्रेसका कार्यकर्ता माथी केन्द्रित हुने गर्दथ्यो ।

    शुरु शुरुमा डर धम्की मात्र दिने गरेको । तर २०५४ साल असोज २४ गते माओवादीबाट रातो अक्षरमा लेखिएको चिठ्ठी सार्वजनिक ठाँउमा टाँसियो । जस्मा "रेशम तेरा कार्तिक ५ गते सफाई हुदैछ । मिठो मिठो खाएर बस् ।" भनि लेखिएको थियो । रेशम गिरी आफ्नो बिगतका त्रासदीपूर्ण समय सम्झदै बताउनु हुन्छ ।

     आफ्नो ज्यान बचाउना परे पछि उनि २०५४ असोज २५ गते घर बाट लुकीछिपी भागी बाँके जिल्लामा आएर आफन्तका लुकिछिपी बसे ।

     कुरा यतिमा पुगेन माओवादी पार्टीलाई । बि. सं. २०५५ कार्तिक ५ गते छोरो प्रकाश गिरीलाई अपहरण गरि लगे । ५ दिन पछि मार्ने योजना बनाएकै बेला इलाका प्रहरी कार्यालय सल्यानले उद्धार गर्यो । ३ महिनासम्म उपचार पछि छोरोको स्वस्थ्य स्थिती सामान्य भयो । घर पनि झन्डा गाडेर तालाबन्दी गर्यो । केहि दिन त आफन्त काहा बसेर गुजारा चल्यो परिवारको तर सधै आफन्त कहाँ काहाँ सकिन्थ्यो र बस्न ! २०५६ साल बैशाष १९ गतेका दिन सबै परिवार (१० जना) बसाइ सर्न बाध्य हुनु पर्यो । 

   हाल श्रीमानसंगै बसेकी उनकी श्रीमती भन्छिन । "घरमा झन्डा हलेपछि बाहिरै बस्यौ । बिचल्ली भनी साध्य भएन । हुक्क भएर छोरा छोरी लिई कन आयौ । जहाँ गए पनि मार्छन कि भन्ने डर ।"

     वनको जग्गा फडाँनी गरि सुकुम्बासीको रुपमा बस्न बाध्य यी परिवारका छोरा ४ वर्ष सम्म भारतमा श्रम गर्न बिदेशीय । हाल उनि नेपाल आर्मीमा काम गरिरहेका छन् । माइला छोरा पनि सरकारी सेवा क्षेत्रमै कर्मचारी छन् । शान्ति सम्झौता भए पछि राहत पाउने भनिएता पनि हाल सम्म कसैको सहयोग र सरकारबाट पनि क्षतिपूर्ति नपाएको बताउछन् ।

  

(मिती २०६६ सालमा रेशम गिरीसंगको परिवारसंगको कुराकानी ।)