बिद्रोह

(यो कथामा धरानकी १ महिलाको जीवनमा आधारित वास्तविक घटनालाई कथामा ढाल्ने प्रयास गरेकी छु । समाजमा घटिरहेका तर बाहिर आउन नसकिरहेका यस्ता कुराहरुलाई बाहिर ल्याउन आवश्यक ठानेर धेरै चोटिको आफ्नै मनसँग गन्थनपछि आफ्नो ब्लगमा पोस्ट गरेकी हु ।)

बिद्रोह

                             

Photo from Google.

माघको कठ्यांग्रिने जाडोको रात छिपिदै जादा घण्टाघरले १० बजेको सूचना दियो । स्वास्नी धन्दा सकेर सुत्ने बेला भैसक्दा पनि अलंग टलङ्ग गर्दै छे आज । लोग्ने अगीदेखि ओच्छ्यानमा उस्लाई पर्खिरहेको थियो । "कति बेर लगाकी छिटो आइज ।" लोग्ने ओछ्यानबाटै आवाज दिन्छ । 

"जे पर्ला पर्ला आज दिदै दिदिन" चौवन्दिको तुना ३ गाठो पार्छे । यत्रो लामो समय म कसरी उस्लाई झेलीरहन सकिरहेकी छु ? आफ्ना इच्छा चाहनाहरु समाजले जबर्जस्ति ओडाईदिएको लाजको पच्छेउरीले दिनमा र रातमा सिरकले छोप्दा छोप्दा निसास्सिएकी छु । पुरुषवादी चिन्तन भित्र खादिएका, अनि बेस्सरी जकडिएका चाहनाहरुलाई स्वतन्त्र बनाउने बर्षौको प्रयासलाई यो समाज कसरी बेश्याको संज्ञा दिन सक्छ । बिहे भएको २३ वर्ष भैसक्दा पनि अझै मेरो चरित्र प्रति ससंकित हुने मेरो लोग्नेले मलाई कहिले बुझेन । हेरौ न मेरो इच्छा बिपरित आज कसरी मलाई छुदो रहेछ ?" स्वास्नी सरक्क सिरक भित्र पसेर अर्को पट्टि मुख फर्काएर ३ बित्ता पर सुत्छे ।

"किन ३ कोष पर सुतेकी ? सुत्त्नेबेला के लाकी यो बक्खु ?" लोग्ने स्वास्नीलाई आफूतिर तान्दै भन्छ ।

"अरु झगडा ओछ्यानमा आएर मिल्छ तर ओछ्यानबाट शुरु भएको झगडा आदलत पुगेर सम्बन्ध बिच्छेदमा टुन्गिंछ । तर म एक्कैले कसरी सम्बन्ध बचाउन सक्छु ? अब पुग्यो ।" अझ बढी दृढ हुदै स्वास्नी प्रतिक्रिया बिहिन उस्तै पल्टिरहन्छे ।

Photo source : Google  

"सुनिनस् ? के भो तलाई ? केको नखरा पर्दै छस् ?" लोग्ने ओडिरहेको सिरक फालेर स्वास्नीलाई उत्तानो पार्दै चौबदिको तुनामा हात पुर्याउछ ।

"अब पुग्यो ।" लोग्नेको हात छातीबाट थुत्दै कराउछे स्वास्नी । "स्वास्नी हुनुको तात्पर्य लोग्नेको चाहनामा ओछ्यानमा उसले भने जसरी आफुलाई लडाईदिनु मात्र होइन । राम्रा लुगा र गहनामा मात्र रम्न सक्दैन उस्को मन । भौतिक सुखले मात्र उस्का चाहना मेटिदैनन् । तिम्रो चाहना मेटाउन नांगिदा कहिले तिम्ले मेरो चाहना के ख्याल गरेका छौ ? म के चाहन्छु ? कस्तो चाहन्छु ? बुझ्ने कोशिश कहिले गरेऊ ? म पनि मान्छे हु । तिम्रो जस्तै मेरो पनि चाहना हुन्छ ? तिमी झैँ म पनि रम्न चाहन्छु ।"

सपनामा पनि नसोचेको आज उस्कै अगाडी घटिरहेको घटना देखेर लोग्ने अचम्भित भएर हेरिरहेको छ, ३ सन्तानकी आमा आफ्नै स्वास्नीलाई । "हैन  तैले निलो फिलिम हेरीस् कि क्या हो ? जे पायो तेही बोल्छेस् ।"

"कुरा समझदारीको हो । समानताको हो । तिम्रो जस्तै मेरो भावना अनि चाहनाको सम्मानको कुरा हो । जुन मैले कहिले महसुस गरिन तिमीबाट । म तिम्रो जीवन संगिनी हु । बुझेउ ? " जब यो सम्मान दिन तयार हुनेछौ तबमात्र तिम्ले मलाई छुनु ।" स्वास्नी लोग्नेले फ्यालेको सिरक तानेर सुत्छे । अगी जस्तै ।       

                               "समाप्त" 

 :  लक्ष्मी राई

२०७० पुष १३ गते शनिवार ।